Teken en verhaal omstrengelen mekaar, 
verweven zich in de beeldtaal van Desanto,
een visionair idioom van directe openheid, 
van ogen die aanspreken en monden die je blijvend aanklampen. 

Deze beeldtaal vertelt het verhaal van mensen,
van gevoelens verkrampt, gekoesterd achter een blik of roerloze mondhoek.

Menselijkheid fuseert in de kern van Desanto’s verhaal,
in zoverre de mens drager is van een gevoelsgeladen ziel. 

Drager van aanklacht, tegen onrecht, agressie of vervreemding. 
Of drager van loflied, aan vriendschap, liefde of tederheid.

De mens in die tot eenheid gesmolten kern,
van de eeuwige dualiteit tussen goed en kwaad, 
die op elk moment van het leven een nieuwe synthese oplevert.

De mens als drager van een nooit eindigend verhaal. 
En dus zal ook het verhaal van Desanto nooit af zijn.
Desanto is een boeiend verhaal. Rob Kindt.